Ve Sen Hala Sevgilisin...

Böyle güzel, ince ince dokunmuş şarkıları dinledikçe, sanki kendine yazılmış gibi, hani “ben yazsaydım ancak bu kadar anlatabilirdim halet-i ruhiyemi” diye beğendikçe beğenirken, “niye ben yazamıyorum bu kadar okkalı şarkı sözünü ya da şiiri” diye de içten içe ve tabii gereksiz yere hayıflanırsın... Gereksiz, çünkü yazabilseydin şayet burada değil de, dillerde olurdu..

Benim de var birkaç kelamım elbet, ağlayamadığım gözyaşları sağanak gibi yüreğe boşalınca kaleme dökülen…

Evet,

Sana uzanacak eli, söyleyecek sözü kalmadıysa bu canın, sanma ki sevmediğinden, içindeki “sen”i yaşatmak içindi sevgili... Anladı ki bu maşuk, “seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli”…